??Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι? πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει? δεύτερον κατά νόμους άρχει? τρίτον ότι ουκ αεί άρχει??, (Αγάθων, 450-400 π.Χ.)


Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα: πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους (με τις ατέλειες και τις αδυναμίες τους, με παράπονα δίκαια ή και παράλογα, αλλά πάντως πνευματικά όντα και όχι ζώα), δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της πολιτείας (γραπτούς και άγραφους) και συνεπώς είναι απαράδεκτο να εκτρέπεται σε υπερβασίες, αυθαιρεσίες και αδικίες και, τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων, κάποτε θα εκπέσει της αρχής και πρέπει ως εκ τούτου, να είναι πολύ προσεκτικός, ώστε όταν απομακρυνθεί από την εξουσία να έχει αφήσει αγαθές εντυπώσεις, τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για τις αρετές του.

Αγαπητοί Συνάδελφοι το site λειτουργεί σε νέα διεύθυνση:

http://katsiras.mysch.gr/

Έχουμε 21 επισκέπτες συνδεδεμένους

ΒΙΒΛΙΑ

?Αυτά όμως, τα βιβλία, ακόμα και αν τα προδώσεις, αυτά ποτέ δε θα σου γυρίσουν την πλάτη: με απόλυτη σιωπή και σεμνότητα θα σε περιμένουν στο ράφι. Θα περιμένουν και δεκάδες χρόνια χωρίς να παραπονεθούν.

Μέχρι που κάποια νύχτα, που θα χρειαστείς ξαφνικά ένα από αυτά, ακόμα και στις τρεις το πρωί, ακόμα και αν πρόκειται για βιβλίο που το παράτησες και το έσβησες από μέσα σου πολλά χρόνια, εκείνο δε θα σε απογοητεύσει, αλλά θα κατέβει από το ράφι και θα έρθει να σου κάνει συντροφιά οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή. Δεν θα κάνει υπολογισμούς ούτε θα αρχίσει να σου βρίσκει δικαιολογίες και να αναρωτιέται αν το συμφέρει ή αν το αξίζεις ή αν του ταιριάζεις, αλλά θα έρθει αμέσως μόλις του το ζητήσεις. Ποτέ δε θα σε προδώσει?, ΑΜΟΣ ΟΖ, Ιστορία αγάπης και σκότους, σ. 377, Εκδ. Καστανιώτη. ( Το κείμενο αυτό είνα αναρτημένο με αγάπη απο τα παιδιά του 2ου ΓΕΛ Θήβας στη βιβλιοθήκη του σχολείου τους)

Παιδαγωγικές θεωρίες, Διδακτική και Δειγματικές διδασκαλίες Νομικών-Πολιτικών Μαθημάτων.  Η Διδασκαλία στην Πράξη, Αθήνα 2011.

??Ο δάσκαλος, με την ευρεία του όρου έννοια, μπορεί να δημιουργήσει όρους καλής συνεργασίας, μεταξύ των μαθητών του, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Ας προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε τα χτυποκάρδια των μαθητών μας, να διεγείρουμε την παρατηρητικότητά τους, να δώσουμε επιχειρήματα, λόγο, διότι η δημοκρατική παιδεία  αρθρώνεται και δομείται στον ορθό λόγο και όχι στην αδράνεια, την αδιαφορία και την απάθεια?.?, Από τον πρόλογο του βιβλίου.

Ανήλικοι Παραβάτες, Ο ρόλος της εκπαίδευσης και της Συμβουλευτικής Παρέμβασης (αυτοέκδοση0, Αθήνα 2008)

Το παρόν έργο αποτελεί μια πολύ καλή προσπάθεια παρουσίασης του φαινομένου της παραβατικότητας των ανηλίκων, το οποίο μοιάζει να λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις και στη χώρα μας τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Ο συγγραφέας επιχειρεί και, κατά τη γνώμη μας, επιτυγχάνει μια άρτια διεπιστημονική προσέγγιση του ζητήματος, αφού φωτίζει πλευρές του που άπτονται τόσο της Ψυχολογίας και της Παιδαγωγικής, όσο και της Νομικής και της Κοινωνιολογίας.

Είναι ένα έργο πρωτότυπο, διότι περιέχει συνοπτικές, αλλά παράλληλα διαφωτιστικές, πληροφορίες με διαχρονικές αναφορές, ενώ ταυτόχρονα καθίσταται ένα όχημα για την εξοικείωση ενός ευρύτερου κοινού με έννοιες που σχετίζονται με την ψυχολογία του ανηλίκου, με το ισχύον στην Ελληνική Δημοκρατία σωφρονιστικό σύστημα σε σχέση με τους ανηλίκους, με απόψεις επιφανών ερευνητών επί του ζητήματος κ.ά. Περιέχει επίσης ένα χρήσιμο κατάλογο με τα νομοθετήματα που αφορούν την αντιμετώπιση των παραβατικών ανηλίκων, καθώς και χρήσιμες πληροφορίες για το έργο των οργανώσεων και υπηρεσιών που αναλαμβάνουν την επανένταξη των ανήλικων παραβατών.

Η παρότρυνσή μας προς τον συγγραφέα να εκδώσει αυτό το βιβλίο οφείλεται στην πεποίθησή μας ότι θα αποτελέσει ένα χρήσιμο και εύχρηστο εργαλείο για όσους ενδιαφέρονται για το ζήτημα της παραβατικότητας των ανηλίκων και ότι θα συμβάλει στην κατανόηση αυτού του τόσο σημαντικού προβλήματος, αντικρούοντας και, στην καλύτερη περίπτωση, αμβλύνοντας διαδεδομένες απόψεις ενός «ενήλικου κατεστημένου» το οποίο συνήθως βιάζεται να καταδικάσει χωρίς πρώτα να πληροφορηθεί. Ένα, πάντως, είναι βέβαιο: ο συγγραφέας, εκπαιδευτικός ο ίδιος, έγραψε αυτό το βιβλίο με πολλή αγάπη για τους ανηλίκους. Μια αγάπη που μετέδωσε και σε μας μέσα από τις σελίδες του, καθώς επιμελούμασταν το έργο.

(Από τον πρόλογο των επιμελητών έκδοσης: Π. Γ. Κριμπάς ? Ελίνα Α. Φόρτου, Ιούλιος 2008)

Το Νομικό Καθεστώς των ιερών χώρων στην Ελλάδα (Μετέωρα-Πάτμος), εκδόσεις Παύλος, Αθήνα 2009

"...H ανακήρυξη ενός χώρου ως ιερού, όπως συνέβη στα Μετέωρα και προηγουμένως στην Πάτμο αποτελεί υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους, η οποία απορρέει από το άρθρο 24 του συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 3,το οποίο διακηρύττει με τον όρο «επικρατούσα θρησκεία», ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ανήκει στη ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία και αυτή την πραγματικότητα οφείλει να προστατεύσει το ελληνικό Κράτος. Επί πλέον η προστασία του αρχαιολογικού χώρου θεμελιώνεται, μέσω των άρθρων 57 και 59 του ΑΚ.  

Η παραβίαση της αδόμητης ζώνης αρχαιολογικού χώρου απαγορεύεται απολύτως. Η παραβίαση αυτή είναι ενέργεια που θίγει αμέσως το πολιτιστικό στοιχείο  ή τον περιβάλλοντα χώρο,  εμμέσως δε το συγκεκριμένο στοιχείο.

Η  προσβολή αυτή προσβάλει και την προσωπικότητα κάθε πολίτη, αφού εξαιτίας της καταργείται ή αλλοιώνεται, κατά περίπτωση, η κοινή ωφέλεια που πηγάζει από τον αρχαιολογικό χώρο ή καθίσταται αδύνατη η χρήση αυτού ή άλλου στοιχείου (όπως λ.χ. η θέα προς τον αρχαιολογικό χώρο) το περιβάλλον, φυσικό και πολιτιστικό, είναι ο ζωτικός χώρος, μέσα στον οποίο αναπτύσσεται, κινείται  και δημιουργεί ο άνθρωπος. Συνιστά  βασικό στοιχείο της ζωής του και συνεπώς είναι αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του", ο συγγραφέας, Αθήνα 2009.

 

?Πολιτική και Δίκαιο? Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνα 2009

"Στην Πολιτεία του Πλάτωνα (359 b ? 360 d), αναφέρεται η ιστορία ενός βοσκού, του Γύγη, που η τύχη το έφερε να βρει ένα μαγικό δαχτυλίδι? όποιος το φορούσε κι έστριβε την πέτρα του γινόταν αόρατος. Μόλις ο Γύγης συνειδητοποίησε την ιδιότητα του δαχτυλιδιού, το φόρεσε, έγινε αόρατος κι έφτασε στο παλάτι του βασιλιά του, έκλεψε τη βασίλισσα, σκότωσε τον ίδιο και κατέλαβε τελικά την εξουσία.

Τι θα έκανε ο καθένας και η καθεμιά από εμάς, αν είχε τη δυνατότητα, όπως και ο Γύγης, να αδικήσει χωρίς να γίνεται αντιληπτός, προκειμένου να αποκτήσει πλούτη, ισχύ και ό,τι άλλο θα επιθυμούσε; Μπορεί με άλλα λόγια να είναι κάποιος δίκαιος από ελεύθερη επιλογή, χωρίς την απειλή της επιβολής μιας τιμωρίας;

Ο Σωκράτης στο τέλος της Πολιτείας (612 b) καταλήγει στο συμπέρασμα «?ότι καθ? εαυτήν η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερο αγαθό της ψυχής αυτής καθ?εαυτήν, και ότι η ψυχή πρέπει να πράττει τα δίκαια, είτε κατέχει το δαχτυλίδι του Γύγη είτε όχι?» (μτφρ. Ιωάννη Γρυπάρη). Με την κατάλληλη παιδεία, ακόμη και αν έχει κάποιος τη δυνατότητα να αδικήσει, δεν θα το πράξει, διότι θα γνωρίζει ότι η δικαιοσύνη είναι συνυφασμένη με την αρμονία της κοινωνικής συμβίωσης, με την ευδαιμονία επομένως των πολιτών?

Αφιερώνουμε το βιβλίο αυτό στην Αλκμήνη και τον Αλέξανδρο, την Ελένη, τη Δέσποινα και την Έφη και σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες της Β΄ Λυκείου, με την ευχή, ως πολίτες του αύριο, να δημιουργήσουν μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία", (Οι συγγραφείς: Καλλιόπη Παπακωνσταντίνου - Λεωνίδας Κατσίρας, Από το πρόλογο του βιβλίου

Θρησκεία-Πολιτεία-Εκπαίδευση.Εκπαιδευτικές και παιδαγωγικές προσεγγίσεις. Η εικόνα του Ισλάμ στα πανεπιστημιακά εγχειρίδια των Θεολογικών Σχολών της Ελλάδος, εκδόσεις Παύλος, Αθήνα 2008 

 Ακολουθεί βιβλιοκριτική του καθηγητή, Παναγιώτη Κατσαβριά, Φιλόλογου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Φθιώτιδας.

 O συγγραφέας του βιβλίου με συνοπτικό αλλά ταυτόχρονα και περιεκτικό τρόπο συνεξετάζει διεπιστημονικά τις τρεις έννοιες που φέρει ως τίτλο το πόνημα του.

με παραστατικότητα αλλά και με καίρια παραδείγματα προσεγγίζει αποχρώσεις του θρησκ/κού φαινόμενου στην Ελλάδα, στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως και την επίδραση του στη λειτουργία της πολιτείας και της εκπ/σης, πραγματοποιώντας μια ευρεία αναφορά στη μουσουλμανική θρησκεία και στο πως αυτή παρουσιάζεται στα πανεπ/κα εγχειρίδια των θεολογικών σχολών της Ελλάδας.

Ο  αναγνώστης, επίσης, μεταβαίνοντας από το γενικό στο ειδικό και μέσα από τεκμηριωμένες και προσεκτικά τοποθετημένες μέσα στο κείμενο αναφορές σε πηγές που περιλαμβάνονται στο βιβλίο επιτυγχάνει:

α) να αντιληφθεί επαρκώς τη σχέση πολιτείας, θρησκείας και εκπ/σης και συνακόλουθα

β) να πυκνώσει τις γνώσεις του σχετικά με τη θρησκεία του Ισλάμ, ιδωμένη στο βιβλίο από οπτικές γωνιές διαφορετικές, αλλά και στη διαχρονική της πορεία στην ιστορία,

Τρίτη, 19 Μαρτίου 2024

Εορτολόγιο:

Ο ιστότοπός μας διακρίθηκε με "ειδικό έπαινο" στην κατηγορία "Προσωπικοί διαδικτυακοί τόποι εκπαιδευτικών", στον 6ο διαγωνισμό Ελληνόφωνων Εκπαιδευτικών Ιστοτόπων.

 

Δείτε όλα τα αποτελέσματα στο www.eduwebawards.gr ή "κατεβάστε" εδώ το pdf [359 KB] με τα αποτελέσματα